autor:
,
polub nas na Facebook:
udostępnij:

Statystyki są przerażające i niestety z roku na rok wzrasta liczba dzieci z diagnozą zaburzeń odżywiania. Wśród nich są liczne przypadki anoreksji, rozpoznawane zwłaszcza u nastolatków w wieku 13-14 lat. Niestety media społecznościowe wypełnione pięknymi zdjęciami ?idealnego? ciała znacząco się do tego przyczyniły. Dlatego rodzice i opiekunowie dzieci powinni zwracać większą uwagę, na zachowania swoich pociech, a zawłaszcza na zwiastuny anoreksji.

Krótko o tym, czym jest anoreksja…

Anoreksja, jadłowstręt psychiczny to choroba zaliczana do zaburzeń odżywiania. Często pojawia się we wczesnym okresie dojrzewania, co ma związek z obsesyjną koncentracją na swoim wyglądzie i przesadnym dążeniem do szczupłej sylwetki. Najczęściej anoreksja zaczyna się od rozpoczęcia diety odchudzającej, której celem jest wyeliminowanie mniej lub bardziej oczywistej nadwagi. Niestety w przypadku tego zaburzenia odżywiania odchudzanie nie kończy się nawet po osiągnięciu rozsądnej wagi dla swojego wieku i wzrostu.

Anoreksja uchodzi za chorobę typowo kobiecą, biorąc pod uwagę istotną różnicę w częstości jej występowania pod względem płci. Trzeba jednak pamiętać, że choć w mniejszym stopniu, to dotyka także młodzież płci męskiej.

Objawy anoreksji u dzieci: rodzicu zwróć na to uwagę!

Jak rozpoznać początki anoreksji u dzieci? Zazwyczaj zaczyna się niewinnie od większego skupiania swojej uwagi na wyglądzie zewnętrznym, opiniach otoczenia i celowym ograniczaniu posiłków. Nagle dziecko zaczyna bardziej zwracać uwagę na to, co je, ile je, zmienia dietę, odmawia wspólnego spożywania obiadów, kolacji itp. Do tego mogą dochodzić intensywne ćwiczenia fizyczne.

Jakie są objawy anoreksji u dzieci? Co powinno zaniepokoić rodziców? Przede wszystkim:

  • restrykcyjna dieta i towarzysząca jej szybka, wyraźna utrata masy ciała;
  • silny lęk przed przybraniem na wadze;
  • odmawianie spożywania posiłków i twierdzenie, że nie jest się głodnym lub już się jadło np. na mieście, u koleżanki, w szkole itp.;
  • zmiana w postrzeganiu i ocenie własnego ciała: osoba z anoreksją nie zdaje sobie sprawy ze swojej niskiej wagi i nadal postrzega siebie w lustrze w sposób odbiegający od rzeczywistości, uważa, że ​​jest „gruba”;
  • sięganie po tabletki lub herbatki odchudzające, środki zmniejszające apetyt, leki lub napary moczopędne i przeczyszczające;
  • doskonała znajomość zawartości kalorii w każdym produkcie spożywczym, łącznie z zapamiętywaniem danych z tabeli wartości odżywczych;
  • nagłe zainteresowanie częstą i bardzo intensywną aktywnością fizyczną;
  • zaburzenia hormonalne np. w postaci trądziku lub zaniku miesiączki;
  • nadmierne wypadanie włosów;
  • bladość i suchość skóry spowodowana niedoborami składników odżywczych;
  • pogorszenie wyników w nauce i kontaktach z rówieśnikami;
  • drażliwość i nerwowe reagowanie na uwagi dotyczące diety, wagi itp.

Moje dziecko ma anoreksję. Co robić?

Jeśli podejrzewasz anoreksję u dziecka, spokojnie, bez konfliktów i krzyków porozmawiaj z córką lub synem. Podkreśl to, co od jakiegoś czasu obserwujesz. Po pierwsze ważne jest, żeby dziecko wiedziało, że zauważasz jego problemy, a po drugie, żeby miało poczucie Twojego wsparcia.

Anoreksja u dzieci wymaga specjalistycznego, profesjonalnego leczenia. Poszukaj pomocy psychologicznej wśród psychologów specjalizujących się w terapii dzieci i młodzieży z zaburzeniami odżywiania. Być może będzie potrzebna wspólna praca psychologa i psychiatry w celu zmniejszenia cierpienia i przywrócenia do normalności życia chorego dziecka.

Nie czekaj, tylko działaj od razu, gdy zauważysz niepokojące objawy. Im wcześniej zostanie rozpoczęte leczenie anoreksji, tym większe będą szanse na szybszą poprawę i mniejsze skutki uboczne, jakie powoduje ta choroba.

 

Sprawdz publikacje o podobnej tematyce:

© 2019 - 2025 Mentor Ubezpieczenia