Czasami masz dość i wybuchasz? Brakuje Ci cierpliwości do dzieci? Cóż, wychowywanie potomstwa może być wspaniałym doświadczeniem, ale wiąże się również z szeregiem obowiązków i wyzwań. Rodzice są często wyczerpani fizycznie i psychicznie, co skutkuje brakiem cierpliwości. Mimo to jej obecność jest niezbędna do wychowania szczęśliwych dzieci z bezpiecznym stylem przywiązania. Zobacz, co robić, by mieć jej tak szybko nie tracić.
Rodzice lub opiekunowie są zawsze pierwszymi wzorami do naśladowania dla swoich dzieci. To właśnie od nich młodzi ludzie uczą się, jak rozwijać empatię i jak radzić sobie z napięciami. Dzieci komunikują się w taki sam sposób, jak ich rodzice, dlatego dobre zarządzanie emocjami w trudnych sytuacjach daje im dobry przykład do naśladowania.
Ważne jest pokazanie, że pomimo irytacji, zmęczenia, złości lub nieprzyjemnych emocji, jakie odczuwasz w danym momencie, zachowujesz spokój, słuchasz uważnie i masz empatyczny stosunek. Taka postawa wobec dziecka sprawi, że będzie bardziej skłonne do dzielenia się z Tobą różnymi rzeczami.
Pamiętaj, że tak maluch, jak i starsze pociechy stale obserwują Twoje zachowanie, mowę ciała i emocjonalny ton Twojego głosu. Im więcej w tym wszystkim cierpliwości, tym lepiej dla wszystkich. Zarówno dla dorosłych, jak i dla dzieci, bo te, które mają kochających i wspierających rodziców, są lepiej przygotowane do stawiania czoła wyzwaniom życiowym w dorosłym życiu. Lepiej też radzą sobie z emocjami i potrafią adekwatnie do sytuacji zarządzać swoimi reakcjami.
Nawet najspokojniejszy i najbardziej cierpliwy rodzic może popełnić błędy i od czasu do czasu stracić cierpliwość. W takich chwilach zamiast karać siebie postaraj się pozbyć poczucia winy i lepiej przeanalizuj, dlaczego zdarzyło Ci się tak zareagować. Potraktuj te momenty jako okazję do wyciągnięcia wniosków i nauki, żeby dokonać zmian na przyszłość.
Poniżej znajdziesz kilka porad, które pomogą Ci zachować większą cierpliwość względem dziecka.
1. Ochłoń i odetchnij, a potem kontynuuj rozmowę.
Kiedy czujesz, że sytuacja Cię przerasta, odczekaj kilka minut, uspokój się i dopiero później reaguj. Podejmowanie działań, gdy jesteśmy w złym nastroju, nigdy nie jest najlepszą opcją. Rozumienie i przetwarzanie emocji w nerwach sprawia, że mówimy i reagujemy w sposób nieproporcjonalny do sytuacji. Jeśli czujesz, że będziesz się tak zachowywać, daj sobie spokój. Dopiero gdy ochłoniesz, wróć do rozmowy. Prowadź z dzieckiem dialog z szacunkiem i skupiający się na tym, co się wydarzyło i jak temu zaradzić w przyszłości.
2. Dowiedz się, co jest przyczyną zachowania Twojego dziecka.
Jeśli Twoje dziecko zachowuje się niewłaściwie, a Ty tracisz cierpliwość, istnieje duże prawdopodobieństwo, że przeżywa coś złego. Rolą rodzica jest pomoc mu w zakresie regulowania jego emocji i dotarcia do źródła problemu. Im bardziej będziesz związany ze światem wewnętrznym
swojego dziecka, tym łatwiej będzie Ci je wspierać i rozwiązywać bieżące problemy. A przy tym rzadziej stracisz swoją cierpliwość.
3. Pamiętaj, aby dawać dobry przykład.
Twoje dziecko uczy się o wiele więcej z tego, co robisz, niż z tego, co mówisz. Pamiętaj więc, aby zawsze w kryzysowych sytuacjach być dla niego przykładem szacunku do drugiego człowieka i samokontroli. Pamiętaj, że dziecko jest w trakcie kształtowania, przyswajania wielu dobrych i złych rzeczy, a także testowania swoich granic.
4. Ustal jasne granice.
Ważne jest, aby dziecko wyraźnie rozumiało, co może, a czego nie może robić. Stosuj pozytywne wzmocnienia np. pochwałę, gdy zrobi to, czego je nauczono, ale jednocześnie jasno daj mu do zrozumienia, gdy zachowuje się niewłaściwie. Zawsze w sposób uprzejmy, ale stanowczy.
5. Poświęć dziecku swoją uwagę.
Wiele napadów złości i niewłaściwego zachowania wynika z chęci zwrócenia na siebie uwagi i poczucia przynależności. Choć w większości przypadków może Ci się wydawać, że jest całkowicie przeciwnie. W każdym razie zastanów się, czy masz czas dla dziecka na rozmowę, zabawę i wspólne, wartościowe spędzanie czasu.
6. Znaj swoje ograniczenia.
Zastanów się nad prawdziwym sensem swojej niecierpliwości. Może to wynika ze zbyt napiętego harmonogramu dnia albo z przemęczenia pracą? Może bierzesz zbyt dużo na siebie? W miarę możliwości staraj się korzystać z chwil wytchnienia i przeznaczać trochę czasu tylko dla siebie. Zarówno umysł, jak i ciało muszą odpocząć i nabrać sił, by odzyskać utracony spokój.
Jeśli zachowanie Twojego dziecka wymknęło się spod kontroli i stało się dla Ciebie trudne do zniesienia, możesz zwrócić się o pomoc do psychologa dziecięcego. Ty też możesz poszukać pomocy specjalisty dla siebie, żeby lepiej zrozumieć swoje reakcje i uzyskać wsparcie w nauce rodzicielskiej cierpliwości.
Ubezpieczenie dla Twojego dziecka kupisz bezpieczenie online na SzkolnaPolisa.PL
Nieposłuszny maluch: co kryje się za buntem kilkulatka?
Jak zachęcić dziecko do aktywności fizycznej? 10 praktycznych wskazówek
