Gry wideo na komputery, konsole do gier, telefony komórkowe i inne urządzenia całkowicie zmieniły tradycyjne pojęcie zabawy i interakcji społecznych wśród dzieci i młodzieży. Szacuje się, że młodzi ludzie spędzają około 9 godzin tygodniowo na grach. Ale, co wtedy gdy poświęcają im całe dnie, tygodnie lub miesiące? Jak rozpoznać uzależnienie od gier wideo? Zastanawiasz się, czy Twoje dziecko jest uzależnione? Przekonaj się!
Na czym polega uzależnienie od gier wideo?
Kryteria diagnostyczne zaburzeń psychicznych (DSM-V) definiują zaburzenie związane z grami internetowymi jako uporczywe korzystanie z Internetu w celu grania w gry wideo, zwykle z innymi graczami, co prowadzi do rozwoju uzależnienia. Nie ma ono charakteru hazardowego, ale grozi wystąpieniem istotnych szkód i wyczerpania.
Uzależnienie od gier wideo online wydaje się mieć podobne cechy do innych uzależnień, mianowicie od substancji takich jak alkohol i narkotyki. Osoby uzależnione od pewnego zachowania (w tym przypadku od gier wideo) doświadczają zależności i tracą kontrolę nad swoim zachowaniem. Wykazują rzeczywistą niezdolność do powstrzymania się od grania, mimo negatywnych konsekwencji, jakich doświadczają na własnym zdrowiu i samopoczuciu psychicznym oraz fizycznym.
Jakie są objawy uzależnienia od gier wideo u dzieci i młodzieży?
Oto kilka potencjalnych sygnałów ostrzegawczych u dzieci i młodzieży patologicznie korzystających z Internetu i gier wideo:
- utrata poczucia czasu podczas grania;
- nadmierne pobudzenie;
- drażliwość i wzrost zachowań agresywnych;
- brak zainteresowania uczestnictwem w innych rodzajach aktywności niezwiązanych z grami wideo, zwłaszcza w gronie rodziny lub przyjaciół;
- zaniedbywanie swoich obowiązków;
- nieprzestrzeganie ustalonych ograniczeń dotyczących korzystania z gier;
- potrzeba spędzania coraz większej ilości czasu na grach wideo;
- kłamanie lub ukrywanie przed członkami rodziny czasu spędzonego w sieci;
- zarywanie nocy i poczucie wyczerpania, zwłaszcza rano;
- ucieczka do gier wideo, aby pozbyć się negatywnych emocji lub złagodzić zły nastrój;
- utrata zainteresowania dotychczasowym hobby i inną rozrywką niż gry wideo;
- niepowodzenia w szkole i problemy z nauką;
- zaniedbywanie relacji społecznych, zwłaszcza z rodziną i rówieśnikami;
- odczuwanie lęku lub dyskomfortu fizycznego przy braku dostępu do gier.
Dlaczego dzieci są narażone na uzależnienie od gier wideo?
Gry wideo opierają się na wielu wzmocnieniach, więc różne cechy mogą zachęcać do nałogowego grania. Mogą to być czynniki wewnętrzne np. poprawienie własnego wyniku, pobicie osiągnięcia znajomego, umieszczenie swojego nazwiska/pseudonimu na „liście honorowej”, perfekcyjne opanowanie nowego gamepada itp. lub zewnętrzne np. zdobycie uznania i podziw rówieśników.
Poza tym dzieci, które wykazują niedobory umiejętności społecznych i mają trudności z nawiązywaniem relacji rówieśniczych, częściej popadają w uzależnienie. Dużą grupę osób narażoną na wyrobienie w sobie nawyku nadmiernego korzystania z gier wideo stanowią młodzi ludzie, którzy nie radzą sobie z problemami w szkole i w domu. Dzieci, które czują się samotne, wyobcowane i mają trudności z nawiązywaniem przyjaźni, chętniej szukają uwagi i towarzystwa w świecie online. To właśnie otrzymują w grach wideo, zwłaszcza tych kooperacyjnych.
Kiedy granie w gry wideo staje się patologiczne?
Należy pamiętać, że zabawa i rozrywka same w sobie są wyrazem zdrowego i pożądanego zachowania z punktu widzenia rozwoju dziecka. Korzystanie z gier wideo staje się patologiczne, gdy człowiek, zamiast angażować się w realny świat, poświęca większość swojego czasu na gry.
Ignoruje ustalone limity czasowe, izoluje się od innych i lekceważy ważniejsze obowiązki. Do tego może mieć obniżony nastrój, niską samoocenę, lęk społeczny, niską tolerancję na frustrację, gniew oraz poczucie winy i wstydu z powodu braku umiejętności kontrolowania swojego zachowania.
Jeśli u twojego dziecka występuje którykolwiek z powyższych objawów ostrzegawczych, wskazujących na uzależnienie od gier wideo, nie wahaj się skontaktować z psychologiem. Specjalista oceni sytuację i udzieli Ci porady.
Przeczytaj również:
Jak mieć więcej cierpliwości do dzieci?
Jak zachęcić dziecko do aktywności fizycznej? 10 praktycznych wskazówek
Nieposłuszny maluch: co kryje się za buntem kilkulatka?