Zastanawialiście się, dlaczego Wasze dziecko nie chciało współpracować, a zamiast wykonywać zadanie, przeciągało to w czasie, ignorowało, robiło na przekór? Zachęcamy do lektury, podpowiemy jak współpracować z dzieckiem.
Jak często żałowaliście, że powiedzieliście zdanie za dużo np. „znowu rozrzuciłeś/aś zabawki po podłodze, posprzątaj”, „nie posłuchałeś/aś — masz karę, najlepiej na kilka dni […]!”? Ile razy obiecaliście sobie, że więcej nie użyjecie zwrotów obwiniających, szantażujących, karzących? W którym momencie przyszło Wam do głowy, że zupełnie nic nie poskutkuje, prócz kary? Przypomnijcie sobie, co chcieliście osiągnąć karząc dziecko, a jakie były skutki kary. Pomyślcie również o tym, co mogło czuć w tamtej sytuacji Wasze dziecko.
Karząc dziecko, nie osiągniemy zamierzonych skutków. Dziecko nie będzie odczuwało poczucia winy za swoje zachowanie, ani nie będzie zastanawiało się, jak poprawić swoje zachowanie. Kara odwróci jego uwagę od zachowania, a w zamian dziecko będzie zastanawiać się nad odwetem. Celem jest, aby dziecko doświadczyło swojego nieprawidłowego zachowania.
Zamiast kary, wypróbuj jeden ze sposobów poniżej:
1. Określ, w jakim zadaniu dziecko może pomóc.
2. Jeśli jest potrzeba, możesz stanowczo się z czymś nie zgodzić, ale nie atakuj dziecka.
3. Twoje oczekiwania powinny być jasno określone i dostosowane do wieku dziecka.
4. Zamiast zabraniania i stosowania komunikatów „nie”, pokaż, w jaki sposób dziecko może postąpić inaczej.
5. Daj dziecku wybór.
6. Pozwól dziecku na doświadczenie konsekwencji jego działania.
1. Wysłuchaj, jakie potrzeby i emocje ma w danym momencie Twoje dziecko.
2. Opowiedz o swoich odczuciach, emocjach oraz potrzebach.
3. Możecie razem zastanowić się nad rozwiązaniem zadowalającym obie strony.
4. Stwórzcie razem plan, w którym uwzględnicie wasze pomysły.
5. Zastanów się, który z pomysłów jesteś w stanie dopuścić do realizacji w życiu.
Kilka powyższych zasad pomoże Wam w dążeniu do współpracy z dzieckiem unikając karania pod wpływem negatywnych emocji. Karanie dziecka oznacza celowe sprawianie przykrości dziecku i zabieranie możliwości doświadczania przez dziecko konsekwencji złego zachowania.
Więcej na ten temat w książce: „Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały. Jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły” - Adele Faber, Elaine Mazlish.
