Pandemia niestety odbiła się bardzo na dzieciach i to niekorzystnie. Poprzez naukę zdalną dzieci więcej czasu spędzały przy komputerze, a mniej na boiskach i na świeżym powietrzu. Niestety spowodowało to fale dodatkowych kilogramów u najmłodszych.
Oczywiście każdą sytuacje rozpatrujemy indywidualnie, bo każde dziecko jest inne, ale w odchudzaniu dzieci i młodzieży najważniejsza jest zmiana nawyków żywieniowych, a nie plan żywieniowy. Dużo zależy od samych zainteresowanych, czyli małych pacjentów i ich charakteru, motywacji, czy upodobań żywieniowych, ale też od rodziny, gdyż odchudzanie dziecka to zmiana nawyków żywieniowych całej rodziny. Nie wyobrażam sobie sytuacji, w której nasz pacjent ogranicza jedzenie niezdrowych przekąsek i słodyczy, a jego rodzeństwo czy rodzice spożywają codziennie niewskazane dla niego produkty. Oczywiście nie chodzi o całkowitą eliminacje słodyczy, lecz o spożywanie ich mniej, np. w jeden dzień w tygodniu -sobotę lub niedziele może się pojawić, coś na co dziecko miało ochotę, a niekoniecznie jest to zdrowy produkt. Za większością dodatkowych kilogramów u dzieci kryją się złe nawyki żywieniowe rodziny i spożywanie niewłaściwych, zazwyczaj mocno przetworzonych potraw i napoi oraz brak ruchu. Rodzina w procesie odchudzania ma kluczowe znaczenie, gdyż w razie gorszych dni i spadku motywacji służy radą i wsparciem. Dziecko chętniej będzie uczestniczyło w aktywności fizycznej, jeśli będzie miało towarzystwo – bliskiej osoby lub rówieśników.
Regularne posiłki – u dzieci regularne posiłki są bardzo ważne, aby utrzymać koncentracje podczas nieraz długiego dnia w szkole. Też jest tak, że jak długo nie jemy, a potem zasiadamy do posiłku zjemy więcej, niż w przypadku częstych mniejszych posiłków. Tu też należy wspomnieć, że powinny być przerwy między posiłkami, więc jemy często małe porcje, ale nie non stop.
Śniadanie – wychodzenie z domu z pustym żołądkiem jest błędem żywieniowym. Badania wskazują, że dzieci niespożywające przed szkołą śniadania mają gorszę wyniki w nauce i większe trudności z koncentracja w stosunku do uczniów po śniadaniu.
Przygotowywanie odpowiedniego posiłku dostosowanego do warunków jakie panują w szkole jest bardzo ważne. Nie wszystkie produkty nadają się do spożycia na zimno lub stracą swoje walory smakowe po paru godzinach w plecaku. Dlatego też należy dobrze się zastanowić, a w przypadku nastolatka skonsultować się z pociechą zanim coś wrzucimy do plecaka, aby to nie wróciło do domu razem z dzieckiem. Nastolatkowie też chętniej sięgną po potrawę jaką sami sobie wybrali, np. kanapkę z czymś ulubionych, sałatkę czy jogurt.
Słodkie napoje – niestety jest to zmora w polskich szkołach. Dzieci powinny być od początku uczone pić wodę, a nie słodkie napoje, gdyż ona najlepiej nawadnia i nie dostarcza zbędnych kalorii, ani konserwantów, czy barwników. W dużej ilości słodkie napoje mogą nie tylko być odpowiedzialne za dodatkowe kilogramy u naszych pociech, ale również problemy np. z uzębieniem.
Warzywa i owoce – nawet jeśli dziecko nie chce, powinniśmy zachęcać dziecko do spożywania dużej ilości warzyw – najlepiej w każdym posiłku. Oczywiście nie chodzi mi tu o zmuszanie, ale proponowanie i zachęcanie. Faktem jest też to, że gdy dziecko widzi u nas na talerzu warzywa, samo chętniej będzie po nie sięgać. Warto też podawać je w atrakcyjny dla dziecka sposób wykorzystując różnorodne barwy i tekstury.
Ruch – aktywność fizyczna jest bardzo ważna, aby utrzymać ciało w dobrej kondycji, zmniejsza również prawdopodobieństwo otyłości czy nadwagi. Tu ważne jest, by sprawiała dziecku przyjemność, a nie była przykrym obowiązkiem.
Zmiana nawyków żywieniowych, a nie gotowy plan żywieniowy pozwala na pracę nad efektami długoterminowymi i niedopuszczeniem do powrotu kilogramów w późniejszym czasie. Należy również pamiętać, że gdy dzieci rosną zmienia się nie tylko ich wzrost, ale też masa ciała i o tym powinniśmy pamiętać. Nie chodzi o to, by zmniejszyć samą masę ciała, lecz aby była ona adekwatna do wieku oraz wzrostu dziecka. Z góry ustalony plan żywieniowy może również być uciążliwy dla dziecka, zwłaszcza jak będzie mieć ochotę na inną potrawę, niż jest założona w diecie lub domownicy będą spożywać inne produkty. Oczywiście dla dzieci wykonuje się plany żywieniowe, zwłaszcza gdy sytuacja tego wymaga ze względu na określoną jednostkę chorobowa.
