Twoje dziecko jest senne lub otyłe? A może ma problem z niewielkim wzrastaniem? To może być problem z tarczycą.
Coraz więcej osób zmaga się z problemami z tarczycą. Problem ten dotyka nie tylko dorosłych, ale też dzieci. Tarczyca u dzieci jest bardzo ważna, gdyż bierze udział w procesach wzrastania, reguluje metabolizm, procesy dojrzewania płciowego oraz utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała.
Wrodzone problemy z tarczycą diagnozuje się bardzo wcześnie dzięki przesiewowym badaniom noworodków, natomiast w późniejszym wieku przy badaniach kontrolnych lub w związku z objawami.
Jest to zaburzenie polegające na zbyt dużej produkcji hormonów (trijodotyroniny i tyroksyny) przez tarczycę. Przyczyn nadczynności tarczycy może być wiele. Zazwyczaj jest to choroba Gravesa i Basedowa, guzki tarczycy lub jej zapalenie. Nadczynność tarczycy może wywołać również nadmierna podaż jodu lub hormonów tarczycowych. Do częstych objawów należy nadpobudliwość, niepokój, zaburzenia snu. Dziecko jest bardziej drażliwe, zlęknione i ma problemy z koncentracją. Może wystąpić wypadanie włosów, wysypki i świąd, wytrzeszcz i zaczerwienienie oczu. U pociechy mogą pojawić się biegunki oraz spadek masy ciała mimo większego apetytu, a u dziewczynek opóźnienie dojrzewania.
Problemy z nadczynnością tarczycy często są mylone z ADHD.
Są trzy metody leczenie i polegają na podawaniu leku hamującego produkcje hormonów tarczycy, podaniu promieniotwórczego jodu albo operacyjnym usunięciu części gruczołu lub guzków.
Jest to zaburzenie polegające na zbyt małej produkcji hormonów (trijodotyroniny i tyroksyny) przez tarczycę. Schorzenie to może być wrodzone lub nabyte. Przyczyn niedoczynności tarczycy może być wiele od zaburzeń w funkcjonowaniu przysadki mózgowej, podwzgórza czy samej tarczycy poprzez choroby autoimminologiczne, zapalne tarczycy, a nawet niedobór jodu.
Badania przesiewowe noworodków ograniczają rozwój powikłań zanim jeszcze wystąpią objawy. W przypadku niewdrożenia leczenia dziecku grozi upośledzenie i opóźnienie psychorozwojowe. Noworodek z niedoczynnością charakteryzuje się ospałością, obniżonym napięciem mięśniowym, przedłużającą się żółtaczką, obniżoną temperaturą ciała, mogą wystąpić również kłopoty z ssaniem i zaparcia.
U niemowlęcia z niedoczynnością tarczycy występuje mniejsze łaknienie, pogorszenie słuchu, ochrypły głos, zaburzenia wzrastania oraz opóźnienie w zarastaniu tylnego ciemiączka, ząbkowania i w rozwoju.
Starsze dzieci mogą się skarżyć często na uczucie zimna, gorsze wyniki w nauce – pogorszenie pamięci i koncentracji, zwiększoną senność i zmęczenie. Często występują również problemy ze skórą oraz z paznokciami – są suche i łamliwe. Obserwujemy również mniejszy wzrost i nadwagę, a u nastolatków opóźnienie w dojrzewaniu.
Diagnostyka polega na badaniu poziomu hormonów TSH oraz ft3 i ft4. Należy pamiętać, że normy dla dzieci i młodzieży różnią się od tych dla dorosłych.
Leczenie polega na przyjmowaniu syntetycznej tyroksyny, kontroli poziomu hormonów tarczycy oraz regularnej oceny tempa wzrastania oraz rozwoju psychoruchowego u dziecka.
W problemach z tarczycą bardzo ważne jest wczesne wykrycie choroby oraz dobór odpowiedniego leczenia przez lekarza. Dawki leków muszą być stale kontrolowane i dobierane do wieku, masy ciała oraz rozwoju dziecka.
