Edukacja domowa, nie jest nowym trendem. Popularna była już w poprzednich epokach zwłaszcza w krajach anglosaskich. Wiedza przekazywana z pokolenia na pokolenia w domach rodzinnych zyskiwała sobie coraz więcej zwolenników gdyż dzieci tak edukowane osiągały często lepsze wyniki w nauce od swoich rówieśników, uczących się w tradycyjnym systemie edukacji.
Już w kulturach plemiennych dzieci uczyły się rytuałów i tradycji zgodnych z systemami wierzeń oraz wiedzy o życiu od starszych pokoleń w środowisku życia. Wraz z nastawaniem kolejnych epok, które kształtowały w edukacji nowe trendy, system ten zmieniał się i ewoluował.
W Polsce edukacja domowa jest możliwa od 1991 roku. Nie oznacza to, że we wcześniejszych wiekach edukacja domowa nie miała miejsca. Tradycyjnie, zwłaszcza w bogatych rodach, dzieci uczone były przez guwernerów i nauczycieli w domach. Obecnie w Polsce ma ona miejsce podobnie jak w przeszłości tylko w innej formie. Dziś dziecko formalnie jest zapisane do placówki edukacyjnej, która udziela zgody na to by uczyło się ono w domu.
Obowiązek szkolny w Polsce obejmuje dzieci w wieku 6 - 18 lat. Oznacza to, że już przedszkolaki mogą uczyć się w edukacji domowej. Rodzice dziecka muszą złożyć wniosek w placówce, do której jest ono zapisane, aby mogło uczyć się w domu. Taki uczeń uczy się zgodnie z ustalonym przez rodzica trybem, często bez ocen, bez prac domowych, w domu lub wspólnocie dzieci uczących się w taki sam sposób. Nauczycielem takiego dziecka jest zwykle rodzic lub osoba do tego zatrudniona przez rodziców. Dziecko uczące się pod okiem rodziców ma obowiązek zdania egzaminów rocznych pod koniec roku szkolnego.
Według badań w edukacji domowej pozostaje około 1 % dzieci realizujących obowiązek szkolny. Tendencja ta stale rośnie z roku na rok. W Polsce powstaje coraz więcej szkół i organizacji zajmujących się edukacja domową. Dzięki temu, rodzice mają znacznie ułatwiony dostęp do ciekawych zajęć kształtujących zainteresowania dziecka. Cały czas powstają nowe platformy do zdalnego nauczania oraz organizacje, które wspierają dzieci w nauce jak np. Centrum Nauczania Domowego, Międzynarodowe Centrum Edukacji Spersonalizowanej.
Często również, szczególnie w dużych miastach, rozwija się wsparcie edukacji domowej w postaci klubów lub spotkań dzieci pozostających w podobnej sytuacji. To czego brakuje najbardziej w nauczaniu domowym to kontakt z rówieśnikami. Rodzice szukają często takich zajęć i form spędzania czasu wolnego, które umożliwią dziecku zawieranie przyjaźni z rówieśnikami. Dzieci te uczęszczają często na różnego rodzaju zajęcia grupowe oraz grupy zadaniowe w formule on i offline.
Często jest to odległość miejsca zamieszkania od placówki wybieranej przez rodziców. Mam tu na myśli np. sytuacje gdy dziecko jest zapisane do polskiej szkoły, a pobiera naukę zdalną w szkole za granicą. Ponieważ na zachodzie Europy i w USA nauczanie zdalne niezależnie od Pandemi rozwija się znacznie prężniej niż w Polsce, rodzice często korzystają z tej możliwości zwłaszcza, że dzięki niej, dziecko już w szkole podstawowej uczy się wykładowo w innym języku. Kolejną przesłanką, są częste podróże rodzinne lub intensywność rozwijania talentów i zainteresowań dziecka często już od wieku przedszkolnego. Rodzice, którzy wybierają edukacje domową, robią to również ze względu na konieczność rehabilitacji dziecka i potrzebę uzyskania na to wolnego czasu. Lub zwyczajnie uważają, że taka forma kształcenia będzie najodpowiedniejsza dla ich dziecka.
Dziecko pozostające w Edukacji domowej zyskuje na pewno wolny czas na zabawę i rozwój talentów oraz zainteresowań. Dzieje się tak dlatego, że w trybie indywidualnym dziecko często szybciej przyswaja wiedzę. Edukacja domowa niejako wymusza rozwój odpowiedzialności za podejmowane decyzje, a ponadto samodzielność dziecka. Może ono rozwijać się zgodnie ze swoimi zainteresowaniami i talentami. Często też, dzięki nauce zdalnej, zyskuje przyjaciół w różnych zakątkach kraju i nie tylko. Możliwość nauki w trybie zdalnym, oraz uczestnictwo w różnego rodzaju grupach zadaniowych rozwija kreatywność, umiejętność współpracy i współdziałania, a także zdolności komunikacyjne i interpersonalne.
Jak każda forma nauki i wynikająca z jej trybu, konieczność mierzenia się z różnymi wyzwaniami przez rodziców dziecka, choćby organizacyjnymi, ma swoje plusy i minusy. Jednakze, faktem jest, że Edukacja domowa w Polsce zyskuje sobie grono zwolenników i staje się coraz bardziej popularna.
