Dla wielu dorosłych rozwód jest jednym z najbardziej stresujących wydarzeń w życiu. Coś się kończy, odchodzi na zawsze. Niezależnie od przyczyn rozstania cierpi jedna lub dwie strony relacji. A co czuje dziecko? Jak możesz mu pomóc? Czy możliwe jest, aby wyszło z tego bez szwanku? Lub jak ograniczyć jego cierpienie?
Bardzo często słyszę w gabinecie od rodziców, że nie chcą od siebie odejść z powodu dzieci, gdyż chcą, aby wychowywały się w pełnej rodzinie. Kłócą się codziennie, nie ma między nimi więzi. Po prostu już dawno się nie kochają i nie da się tego uratować. Błędnie sądzą jednak, iż zostając w związku działają na korzyść dziecka. Dlaczego błędnie? Ponieważ dzieci są intuicyjne. Wyczuwają atmosferę, widzą i czują więcej niż Ci się wydaje.
Z badań wynika, że dzieci rodziców rozwiedzionych generują mniej chorób i zaburzeń psychicznych, niż dzieci rodziców nierozwiedzionych, żyjących w konflikcie. Dlaczego tak się dzieje? Dziecko, które pogodziło się z tym, że rodzice już się nie kochają i chcą żyć osobno, może ten fakt zaakceptować i przyzwyczaić się do niego. Z kolei dziecko, którego rodzice cały czas się kłócą i oddalają się od siebie, przeżywa chroniczny lęk i stres. Nie wie, co go spotka, jest bezradne. Te wszystkie czynniki zwiększają ryzyko problemów psychicznych.
Jak poinformować potomka o rozwodzie? Im szybciej, tym lepiej. Przede wszystkim ważna jest szczerość i zapewnienie poczucia bezpieczeństwa. Powiedz dziecku, że pomimo tego, iż rodzice nie kochają siebie nawzajem, to kochają swoje dziecko najmocniej na świecie i niezależnie od sytuacji, to się nigdy nie zmieni.
Jako biegła sądowa w Wydziale Rodzinnym i Nieletnich, często spotykam się z sytuacją, gdy dzieci są wciągane w spory pomiędzy dorosłymi, posiadają informacje, których nigdy nie powinny posiadać. To dla nich bardzo krzywdzące. Nie wciągaj dziecka w sprawy dorosłych, daj mu pobyć dzieckiem, a w sytuacji rozwodu okaż wsparcie i miłość. Twoje dziecko ma prawo pozostać dzieckiem.
